De studenten onderzoeken de technische, ecologische en sociale mogelijkheden hoe de waterbalans en beekstromen van de periode voor de bouw van de A1 terug te brengen zijn.
Het klinkt als een onmogelijke opgave: een vieze snelweg gebruiken als ecologische verbinding. Toch is dat precies waar het project over gaat.
De A1 doorsnijdt Hengelo-Noord en landschapspark Het Weusthag. Bewoners en gebruikers van het Hengelose park Verenigden zich in de ‘Vrienden van het Weusthag’ met het gezamenlijke doel om de snelweg niet meer te horen, niet meer te zien en niet meer te ruiken. Wat ze alleen niet voor elkaar kregen, lukte met elkaar wel: de gemeenteraad nam unaniem een toekomstvisie voor het park aan. Om uitvoering van deze toekomstvisie een stap dichterbij te brengen, werd contact gezocht met Ruimtemakers van Pioneering.
Ruimtemakers benaderde het vraagstuk vanuit een ander perspectief. Waren er wellicht andere initiatieven waar verbinding mee gezocht kon worden? En hoe ligt het Weusthagpark landschappelijk?
Het Weusthagpark ligt tussen twee natuurgebieden van waarde: Het Lonnekermeer en Twickel. Het zijn natuurgebieden met een vergelijkbare flora en fauna, maar Hengelo en de A1 vormen een obstakel voor de verspreiding van planten en dieren. Veel dieren hebben een grotere rustplek nodig om van het ene natuurgebied naar het andere te komen. Het Weusthagpark leent zich uitstekend als rustplek, áls de dieren er kunnen komen. Zo ontstond het idee om de zone langs te A1, vaak voorzien van groen, te gaan benutten als ecologische corridor.
Natuurlijk moet ook in de ecologische corridor dubbel ruimtegebruik een plek krijgen: groen in de breedste zin van het woord. Daarom krijgen ook de duurzame opwekking en opslag van energie een plek en wordt ruimte gemaakt voor recreatie. In vervolg-onderzoek wordt gekeken hoe bottlenecks opgelost kunnen worden. Hoe kunnen planten en dieren straks de A1 oversteken? En wat te doen met het verouderde bedrijventerrein dat precies op de ecologische verbinding ligt?
